Mensenrechten Door de groeiende vraag naar elektrische auto’s wordt kolonialisme in een groen jasje gehuld, want de mijnbouw die hiervoor nodig is, gebeurt ook in het door Indonesië bezette gebied West-Papoea, schrijven en
Raki Ap is woordvoerder van de Free West Papua Campaign.
Julia Jouwe is journalist en activist.
Anne-Linn Machielsen is industrieel ecoloog en activist
In 2030 moeten alle nieuwe auto’s in Nederland emissievrij zijn, en vanaf 2035 mogen nieuwe auto’s die verkocht worden binnen de Europese Unie ook geen CO2 meer uitstoten. Een stap in de goede richting, want het is duidelijk dat we drastisch onze CO2-uitstoot moeten we verlagen om klimaatverandering tegen te gaan.
Maar voor de transitie naar elektrische auto’s zijn er vele mineralen en metalen nodig. En dit leidt tot bizarre cijfers. Volgens schatting van het Internationaal Energie-Agentschap (IEA) stijgt bijvoorbeeld de vraag naar koper de komende twintig jaar met 28 keer en de vraag naar nikkel met maar liefst 41 keer.
Geopolitieke speler
De Indonesische overheid speelt op deze groeiende vraag in en streeft ernaar om een belangrijke speler te worden in de markt van elektrische auto’s en batterijen. Als ’s werelds grootste nikkel producent, in bezit van de tweede grootste kopermijn ter wereld en met, na Congo en Australië, de meeste kobaltreserves ter wereld positioneert Indonesië zich als een belangrijke geopolitieke speler. Ceo van Tesla, Elon Musk, treedt al in onderhandeling met het land over mogelijke investeringen. Indonesië spreekt zelf over zijn nikkelindustrie als een van de belangrijkste strategieën voor economische groei tijdens de G20-top waar Indonesië gastland van was. Daarmee zette het land zich als een belangrijke economie voor de groene toekomst neerzet.
Met Indonesië als gastland was dit ook een belangrijk moment om met internationale druk de situatie in West-Papoea te verbeteren. De op de G20 aanwezige politieke wereldleiders lieten echter het conflict in West-Papoea buiten beschouwing. Door censuur en doordat de regio verboden gebied is voor buitenlandse journalisten, is het conflict in West-Papoea één van de meest ondergerapporteerde conflicten in de wereld. Ondertussen vindt daar al zestig jaar een genocide plaats op de Papoea-bevolking.
Amnesty International had benadrukt dat de G20-leiders zich moeten uitspreken tegen Indonesië om de rechten op vrijheid van meningsuiting, vereniging en vreedzame vergadering te handhaven en druk uitoefenen om een einde te maken aan de voortdurende onderdrukking van mensenrechten. Toch werd dit tijdens de G20-top niet besproken en werd er voor de zoveelste keer honderden Papoea studenten en andere actievoerders die protesteerden beschoten, mishandeld en gewelddadig gearresteerd door het Indonesisch leger en politie.
Lees ook:Op de G20 toont Indonesië zijn toenemende zelfvertrouwen op het wereldtoneel
En dan spreek je van ‘geluk’ wanneer je gearresteerd wordt en in de gevangenis komt. Ngo’s en journalisten schatten dat er tijdens de Indonesische bezetting sinds 1963 tussen de 100.000 en 500.000 doden zijn gevallen, op een totale populatie van minder dan 2,3 miljoen Papoea’s. Dit jaar hebben VN-experts dringend opgeroepen tot actie om een einde te maken aan de voortdurende mensenrechtenschendingen tegen inheemse Papoea’s.
-----------------------------------------
VN-experts hebben opgeroepen tot een einde aan de mensenrechtenschendingen tegen inheemse Papoea’s
-----------------------------------------
Ook voor het behoud van biodiversiteit zouden meer politieke leiders in de wereld zich moeten uitspreken. Als gevolg van de mijnbouw die nodig is voor de productie van groene energietechnologieën worden niet alleen mensenrechten maar ook de biodiversiteit bedreigd. En dit leidt ook in West-Papoea tot grote zorgen. De mijnbouw in Indonesië gaat veelal ook gepaard met grootschalige boskap en milieuvervuiling. Zo heeft Indonesië het grootste verlies aan tropisch bos door industriële mijnbouw ter wereld.
Meest biodiverse eiland
In West-Papoea ligt in het meest biodiverse koraalrifgebied ter wereld, in het Raja Ampat, vele nikkel – en kobalt reserves. Ook bevindt zich in West-Papoea, samen met Papoea-Nieuw-Guinea, het derde grootste regenwoud ter wereld. Nieuw-Guinea is het meest biodiverse tropische eiland ter wereld, waar ook de tweede grootste kopermijn ter wereld ligt.
De enorme biodiversiteit is te danken aan de meer dan 250 inheemse volkeren, die met hun levenswijze de biodiversiteit beschermen.
Maar de grove mensenrechtenschendingen, gebrek aan vrijheid van meningsuiting en persvrijheid, straffeloosheid, en grootschalige ontbossing en milieuvervuiling betekenen voor de inheemse Papoea’s dat het kolonialisme geen verleden tijd is. Nu er ook een groeiende vraag is naar mineralen en metalen voor de energietransitie én Indonesië als een belangrijke speler wordt gezien, wordt kolonialisme in een groen jasje verhuld. Al deze bedrijfsactiviteiten houden kolonialisme in stand en laten een spoor na van genocide, ecocide en vele mensenrechtenschendingen.
Dit maakt de elektrische auto’s een bedreiging voor de belangrijkste beschermers van de biodiversiteit in West-Papoea: inheemse Papoea’s. Wat wordt verstaan onder ‘groen’, heeft voor de Papoea’s een hele andere betekenis. De Papoea’s vrezen voor hun levens door de ‘vergroening’ van de auto’s. Ja, we moeten naar een energietransitie, maar wel een rechtvaardige energietransitie.