Amsterdam, 12 november 2012 - Nieuw onderzoek naar de positie van de oorspronkelijke bevolking in West Papoea toont aan dat het systematisch achterstellen van Papoea's in de Indonesische samenleving resulteert in extreem hoge kindersterfte. De verschillen tussen Papoea's en non-Papoea's op het Indonesische eiland zijn schrikbarend; waar onder de rurale Papoea's een kindersterfte heerst van 18,4% is dit onder de non-Papoea?s 3,6%. Deze cijfers getuigen van een samenleving waar Papoea's structureel gediscrimineerd en benadeeld worden. Vanwege jarenlange transmigratiepolitiek maken non-Papoea's inmiddels meer dan 50% van de bevolking uit in West Papoea. Uit interviews met beide bevolkingsgroepen komt naar voren dat deze discriminatie diep verankerd ligt in de samenleving, waardoor Papoea's in eigen land slachtoffer zijn van een jarenlang schrikbewind van de Indonesische overheid.
"De manier waarop ze ons behandelen, het voelt alsof we niet eens een overheid hebben".
Papoea vrouw, 30 jaar
"Toen mijn kleinzoon ziek was brachten we hem naar het ziekenhuis in de stad, maar ze bleven maar vragen stellen en er kwam maar geen hulp. Hij was heel erg ziek. Toen we eindelijk werden geholpen was het al te laat".
Papoea vrouw, 48 jaar
"Wij kunnen alleen toekijken van een afstand. We horen er niet bij, we zijn de anderen in ons eigen land".
Papoea man, 32 jaar
Invisible victims
Uit het onderzoeksrapport 'Invisible Victims: The effects of structural violence on Infant and Child mortality in Papua Barat, Indonesia in the context of Human Rights' blijkt dat de Indonesische regering in overtreding is met de Rechten van het Kind en de Maastricht Guidelines. Observaties tonen aan dat medische zorg in de steden beter toegerust is dan de slecht bereikbare binnenlanden waar een bijna volledig homogene Papoea bevolking woont. De Indonesische staat doet niet genoeg om het gebrek aan gezondheidszorg in deze gebieden aan te pakken, waardoor de kindersterfte onder rurale Papoea?s met 18,4% buitensporig hoog is. Als er al een medische post is, dan staat deze vaak leeg of is zelfs achtergelaten. Personeel blijft weg en het aanbod aan medicijnen is ontoereikend en vaak over datum. Dit terwijl Indonesië op 5 september 1990 de Rechten van het Kind heeft geratificeerd waardoor de staat verplicht is om de speciale zorg toegekend aan kinderen te realiseren. Daarnaast is deze situatie in strijd met de Maastricht Guidelines, een document dat binnen het internationaal recht wordt gehandhaafd als richtlijn ter voorkoming van het schenden van de Economische, Sociale en Culturele Rechten en waarin de wettelijk vereiste minimum standaard aan gezondheidszorg is vastgesteld. De Indonesische staat heeft in 2006 het Verdrag van de Economische, Sociale en Culturele Rechten geratificeerd en is dus verplicht zich aan deze richtlijn te houden. Echter ondanks deze wettelijke verplichtingen is er in de provincie West-Papoea duidelijk sprake van schending van beide verdragen. De Papoea?s zijn een kwetsbare bevolkingsgroep en binnen het huidige systeem, dat door het transmigratiebeleid van de Indonesische overheid tot stand is gekomen, is er voor hen geen toekomst.
"De slechte positie van Papoea?s in hun eigen land heeft me diep geraakt. Het gebrek aan kansen op een goede toekomst voor de oorspronkelijke bevolking van West Papoea is schrijnend, vooral in vergelijking met de non-Papoea?s die het beter hebben. Het is een feit dat Papoea?s ernstig gediscrimineerd worden en dat daar in de media weinig aandacht voor is. Ik hoop dat dit onderzoeksrapport bijdraagt aan meer aandacht voor West Papoea en er vanuit de politiek en de mensenrechtenorganisaties actie wordt ondernomen om deze vergeten bevolkingsgroep een eerlijke kans te geven op een toekomst".
Stella Peters, Masterstudent Conflict Studies & Human Rights
Over het onderzoek:
Het onderzoeksrapport 'Invisible Victims: The effects of structural violence on Infant and Child mortality in Papua Barat, Indonesia in the context of Human Rights' is het resultaat van een onderzoek voor de master Conflict Studies & Human Rights aan de Universiteit Utrecht. Het onderzoek is uitgevoerd door Stella Peters in samenwerking met de Stichting Duurzame Samenleving Papua Barat (SDSP). Voor de studie naar discriminatie in West Papoea zijn drie groepen onderzocht: Papoea?s in de binnenlanden, Papoea?s in de steden en non-Papoea?s.
Voor meer informatie ga naar: www.sdsp.nl.
Contactgegevens
Stichting Duurzame Samenleving Papua Barat
http://www.sdsp.nl/
Stella Peters
Tel: 06 14764848
Email:
Wouter Bronsgeest
Tel./Fax: 0618603457/0343 51 44 13/0343 51 52 33
Email:
Download hier de pdf: Invisible Victims: The effects of structural violence on Infant and Child mortality in Papua Barat, Indonesia in the context of Human Rights