amzp001

De 30-jarige Talia heeft een beetje Papuabloed in haar aderen en dat verloochent zich niet. West-Papua en de Papua’s zijn bijna voortdurend in haar belangstelling. Ze volgt de ontwikkelingen en gebeurtenissen in dat land op de voet en maakt zich nogal wat zorgen. Ze heeft daar nog familieleden. Maar ze heeft er ook  vrienden en kennissen, die ze heeft leren kennen tijdens haar eerdere bezoeken aan West-Papua.  
In 2012 constateerde ze daar dat er een groot probleem was, een probleem van plastic zwerf- en huisafval. Dat wordt overwegend niet gedeponeerd in vuilnisbakken of containers, maar wordt in de bermen van de wegen of in tuinen geworpen. En als de overheid eens een keer dat afval laat verzamelen, dan wordt dat dicht bij de bewoonde wereld verbrand, waardoor de bewoners ernstige hinder ondervinden van de vieze stank en rook. En toen zette Talia, zoals zij het zelf noemt,  ‘The First Step’.  Ze boog zich over de problematiek van het plastic afval, oriënteerde zich over de ernst van de situatie en voerde diverse gesprekken met bewoners  en leidinggevende figuren ter plaatse. En ze nam zich voor om dat probleem zodra mogelijk aan te pakken. En die mogelijkheid deed zich voor in 2014.
Als vrijwilliger van de SDSP, de Stichting Duurzame Samenleving Papua Barat’ werd haar de mogelijkheid geboden om ter plaatse, in Manokwari en omgeving, een project op te starten rondom de problematiek van het plastic zwerf- en huisafval. En Talia greep die mogelijkheid met beide handen aan. Ze kon gaan voort borduren op hetgeen ze in 2012 al in een oriënterende fase  had bereikt. En ze activeerde allerlei eerder gemaakte afspraken met ondernemingen en eventuele toekomstige helpers ter plaatse.
Enthousiast is Talia inmiddels naar West-Papua vertrokken, samen met haar zoon Giovanni. Ze heeft beloofd dat ze ons regelmatig op de hoogte zal houden via haar blog: http://taliagio-papua.blogspot.nl

 

Talia in West-Papua, in 2012

Talia in West-Papua, in 2012