Indonesie zat duidelijk met zijn bezoek in de maag. Hij was dan wel uitgenodigd door de president -als teken van goede wil- maar de man kreeg van het journaille iets teveel aandacht. En vooral de spontane demonstratie van Papoea’s. Dat had de regering allemaal niet zo bedacht….

Jouwe mocht maar kort in z’n geliefde Papoea blijven en … de Nederlandse journalisten werden uit hun hotelkamers opgehaald en naar het politiebureau gedirigeerd. Het leek even spannend maar ‘t bleef bij een urenlang verhoor. O ja, en of ze hun beeldmateriaal ook maar wilden inleveren. En de paspoorten, die kregen ze nog even niet terug. Vervelende zaak natuurlijk voor journalisten. Je kan je verhaal niet vertellen, je werk niet doen. Of waren ze misschien ook te onvoorzichtig geweest? Enfin, nu moeten ze waarschijnlijk morgen Indonesie verlaten. Het ticket is al gekocht door de regering. Eigenaardig land toch, Indonesie. Het lijkt soms zo open en we gaan er graag op vakantie maar…. de regering houdt de touwtjes strak in handen. U snapt vast dat we dit verhaal, omdat het journalisten betreft, met grote belangstelling volgen. Dat neemt u ons vast niet kwalijk…