Dat zei Pieter J. Drooglever, auteur van het boek Een daad van vrije keuze, zaterdag tijdens de manifestatie Papua Pride. Op de dag dat Nicolaas Jouwe in de Indonesische ambassade in verband met zijn definitieve vertrek naar Papua afscheid nam van Nederland, kwamen zijn volkgenoten in ballingschap in de Utrechtse Jacobikerk bijeen voor deze manifestatie.
Samen met Nederlandse sympathisanten en een scala aan sprekers herdachten zij dat veertig jaar geleden hun internationaal beloofde zelfbeschikkingsrecht ongedaan werd gemaakt in een door Indonesië vervalste 'Act of Free Choice'.
Dat laatste werd impliciet erkend door Drooglever, wiens boek in opdracht van de Nederlandse regering in 2005 werd gepubliceerd, In zijn speech wees hij erop dat zodra leidende Papoea's in Papua in een dialoog met de regering in Jakarta opkomen voor als het alsnog eerlijk uitoefenen van hun zelfbeschikkingsrecht, de regering-Yudhoyono de dialoog met de Papoea's steevast afbreekt.
Bodemschatten
Uit bijdragen van andere sprekers, onder wie Muridan Widjojo van het Indonesisch Instituut van Wetenschappen, werd wel duidelijk dat Drooglevers waarschuwing voor verder verval reëel is. Terwijl het denkbaar is dat de Papoea's in 2011 tussen de vele (Javaanse) immigranten een minderheid in eigen land vormen, profiteren zij weinig van de inkomsten uit de eigen rijke bodemschatten. Met het onderwijs is het momenteel slechter gesteld dan een halve eeuw geleden tijdens het Nederlandse bestuur.
Publieke diensten, gezondheidszorg en economische ontwikkeling falen, verklaarde Jeroen Overweel, kenner van de modern Aziatische geschiedenis. De uitvoering van in 2001 toegezegde Speciale Autonomie Wet verloopt jammerlijk, oordeelde Carmel Boediardo, oprichter van de in Londen gevestigde mensenrechtenorganisatie Tapol. ,,Papoea's hebben jarenlang militaire operaties en geweld ervaren. Maar terwijl de daders ongestraft blijven, worden Papoea's die demonstreren zwaar gestraft.''
Onafhankelijkheid
Anders dan de vergrijsde voorman Nicolaas Jouwe dit jaar deed, riep geen van de aanwezige Papoea's op het ideaal van onafhankelijkheid op te geven.
Tegelijk was bijvoorbeeld Viktor Kaisiepo vooral realistisch. Net als Drooglever wilde hij dat de Papoea's zich de komende tijd concentreren op concrete doelen in Papua: bestrijding van honger, armoede, aids en malaria, terugdringing van de hoge sterftecijfers van kraamvrouwen en kleine kinderen, opkomen voor gelijke vrouwenrechten, stabilisering van het milieu en het zoeken van internationale steun voor economische opbouw. Principes hoeft men niet los te laten, maar nu gaat het erom praktisch bezig te zijn.
Voor Foto's Papua Pride Klik Hier