Bericht SDSP over aardbeving in De Vogelkop

De impact voor de bewoners is enorm. Mensen slapen niet, durven niet naar hun tuintjes, dus eten niet goed.  Op dag 9, dus 4 dagen na de bevingen ben ik hier met een lading medicijnen gekomen. We hadden wel eerder willen gaan, maar de weg was ook verwoest en alle vliegtuigjes bezet. De 9de dus met MAF (Chesna van de kerk)  in Kebar geland.
 
Berichten vanuit de andere dorpen:
In Saukorem (2 dagen lopen hiervandaan) was het epicentrum. Daar schijnt geen huis meer overeind te staan. Idem in de daarnaast gelegen dorpen. Vele mensen bevestigen dat daar minstens 6 doden zijn gevallen. Dat zijn de directe slachtoffers. Hoeveel mensen er overlijden als gevolg van de paniek, ondervoeding en malaria is natuurlijk minder duidelijk. In Akmuri is een meisje verbrand maar wij en een Amerikaans gezin helpen haar aan goede medische zorg in Jayapura. De andere dorpen verderop: Alle leraren en verplegers (die overigens sowieso schitteren in afwezigheid) zijn nog in de stad (behalve ‘onze’ mantri Petrus en zuster Tina plus dokter Fikri die hier ook even is geweest), naar verluidt vanwege angst voor de frequente naschokken die dit gebied de afgelopen weken teisterden. Deze naschokken zijn inderdaad erg heftig en zorgen voor de ongeschoolde Papoea’s voor enorme paniek. Het districtshoofd van Sjakwa heeft persoonlijk om hulp gevraagd.  Bijna iedereen is er ziek. We hebben in Senopi medicijnen klaarliggen voor Sjakwa.  Ik en de verpleger zullen over twee dagen de benenwagen nemen naar Sjakwa en mensen in dat district proberen te verplegen. De overheid heeft namelijk wel een aantal dorpen per helikopter aangedaan, maar de hulp bestond uit  slechts 2 indomie per persoon, waar hier nogal om gelachen wordt natuurlijk.
Geen medicijnen, geen medische teams en dergelijke. Alleen de SDSP. We hebben medicijnen gebracht in het totaal geïsoleerde Pubuan met behulp van AMA. Dit heeft een flinke aanslag op ons koffertje gedaan. Ook hebben we middels AMA schoolkinderen teruggebracht naar Manokwari. Berichten uit andere, meer geïsoleerde, dorpen zijn er nog niet. We verwachten ook dat daar de paniek enorm is en dus dat er veel mensen ziek en verzwakt zijn.
 
In Senopi hebben we de afgelopen 10 dagen zeker 40 patiënten per dag gehad, waaronder veel kinderen. 2 ouderen die toch al zwak waren zijn helaas overleden. Aprawi en Asiti hebben ook massaal gebruik gemaakt van onze faciliteiten. In Asiti is 1 vrouw overleden als gevolg van de aardbeving.

De binnenlanden van “De Vogelkop” kampen al met de hoogste kindersterfte ter wereld (32%). Nu deze gebeurtenissen er nog eens overheen. De regeringen, hulporganisaties en media laten wat het de binnenlanden van Papoea betreft, weer eens afweten onder het letterlijke mom van “wat niet weet wat niet deert”.
 
“Het Koffertje” dat Jurgen en Ellis gebruiken voor extra hulp aan mensen die buiten de directe doelgroep vallen van het Moeder- en kindzorgproject raakt nu snel leeg. Uw extra steun kunnen zij heel goed gebruiken: help hen door een eventuele donatie te doen aan “Het Koffertje” – girorekening 73.24.757 t.n.v. SDSP te Doorn (o.v.v. Het Koffertje).
 
Wederom heel hartelijk dank,
 
Namens Jurgen en Ellis,
en het bestuur en vrijwilligers van de SDSP,


Wouter Bronsgeest
(Voorzitter SDSP)

Zie ook onze website: www.sdsp.nl